برای اینکه ایران جدید و آزاد جایگاه شایسته خود را به‌عنوان یک قدرت جهانی به دست آورد، چشم اندازهای کلیدی خاصی باید محقق شود و برای اجرای آنها به تخصص و سرمایه گذاری قابل توجهی نیاز است. در زیر تعدادی از استراتژی‌های کلیدی که ما شناسایی کرده‌ایم آورده شده است. ما قصد داریم با همکاری نزدیک با کارشناسان و صاحب نظران در داخل و خارج از ایران، این موارد را بیشتر اصلاح و اضافه کنیم. این را یک سند کاری در نظر بگیرید - گامی به سوی تدوین یک برنامه نهایی.
یک، به حداکثر رساندن منابع نفت و گاز موجود: ایران دارای ذخایر عظیم نفت و گاز است که در طول تاریخ ستون فقرات اقتصاد آن بوده است. برای اطمینان از شکوفایی مستمر کشور، ضروری است که از این منابع با حداکثر پتانسیل خود به‌طور موثر و مسئولانه استفاده شود. این به‌معنای اجرای تکنیک‌های پیشرفته استخراج و پالایش، کاهش اتلاف، و اطمینان از وجود زیرساخت‌ها برای انتقال این منابع به جایی است که بیشتر مورد نیاز است. با استفاده کارآمد و بهینه سازی این ذخایر، می‌توانیم جریان ثابتی از درآمد را برای تقویت رشد اقتصادی فراهم کنیم. با این حال، به‌همان اندازه مهم است که بدانیم اتکای بیش از حد به نفت و گاز می‌تواند اقتصاد را در برابر نوسانات بازار جهانی آسیب‌پذیر کند. به این ترتیب، در حالی که ما منافع حاصل از این منابع را به حداکثر می‌رسانیم، باید به‌طور فعال استراتژی‌های متنوع‌سازی را نیز دنبال کنیم.
دو، تنوع اقتصادی: ما تصور می‌کنیم که ایران جدید دارای اقتصاد متنوعی فراتر از اتکای فعلی آن به صادرات نفت و گاز باشد. تشویق به توسعه بخش‌هایی مانند فن‌آوری، تولید، گردشگری و خدمات باعث رشد اقتصادی پایدارتر و ماندگارتر خواهد شد.
طیف وسیعی از فرصت ها را تشویق کنید.
سه، آموزش و نوآوری: ایران در حال حاضر دارای نیروی کار بسیار باسواد، مشتاق به یادگیری و قادر به نوآوری - در صورت داشتن فرصت‌های آموزشی مناسب است. سرمایه‌گذاری در آموزش و پژوهش بازده فوق‌العاده‌ای به‌همراه خواهد داشت. با ترویج آموزش در علوم، فن‌آوری، مهندسی و ریاضیات (STEM)، می‌توانیم نسلی از نوآوران را پرورش دهیم که بتوانند در طیف وسیعی از زمینه‌ها پیشرفت کنند. برنامه فرنورد ما نمونه‌ای از چگونگی پیش‌بینی ما برای ساختن سرمایه انسانی عظیم ایران است.
چهار، توسعه زیرساخت: زیرساخت‌های مدرن و کارآمد برای رشد اقتصادی ضروری است. ایران جدید به بهبود شبکه حمل و نقل، سیستم‌های انرژی، فن‌آوری‌های ارتباطی و سایر زیرساخت‌های حیاتی کشور برای جذب سرمایه‌گذاری و حمایت از عملیات تجاری نیاز دارد.
پنج؛ سرمایه‌گذاری خارجی و تجارت: از آنجایی که ایران احیا شده جای خود را در اقتصاد جهانی پیدا خواهد کرد، نیاز به جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی قابل توجهی دارد. ایجاد روابط تجاری قوی با سایر کشورها مستلزم یک محیط تجاری مطلوب با سیاست‌های تجاری جذاب و مناطق آزاد تجاری است. نتیجه رشد اقتصادی و پیشرفت فن‌آوری خواهد بود.
شش، ثبات سیاسی و روابط بین‌الملل: موفقیت بین‌المللی مستلزم ثبات داخلی است. به‌عبارت دیگر، حفظ ثبات سیاسی در داخل می‌تواند به تضمین تصویری مثبت در خارج از کشور کمک کند. هر دو برای جذب سرمایه‌گذاری، تقویت مشارکت‌های تجاری و به دست آوردن نفوذ دیپلماتیک حیاتی هستند. ایران آزاد و جدید می‌تواند روابط سازنده‌ای با سایر کشورها ایجاد کند و برای حل مناقشات و ارتقای همکاری‌ها وارد دیپلماسی شود.
هفت، حقوق بشر و حاکمیت قانون: ایران میبایست با تعهد قاطع به حمایت از حقوق اولیه بشر و حاکمیت قانون، بهبود خود را پس از دهه‌های طولانی سرکوب نشان دهد. این امر در سطح انسانی در داخل کشور بسیار مهم است، در حالی که شهرت ایران را در خارج از کشور افزایش می‌دهد و در نتیجه سرمایه‌گذاران و شرکا را جذب می‌کند. رعایت اصول دموکراسی، عدالت و شفافیت می‌تواند اعتماد را تقویت کرده و جایگاه جهانی ایران را بالا ببرد.
هشت، انرژی و پایداری زیست‌محیطی: ایران دارای ظرفیت عظیمی برای انرژی‌های تجدیدپذیر، به‌ویژه انرژی خورشیدی و بادی است. توسعه این منابع انرژی تجدید پذیر نه تنها می‌تواند به پایداری محیط زیست کمک کند، بلکه وابستگی به سوخت‌های فسیلی را کاهش داده و فرصت‌هایی برای صادرات فراهم می‌کند.
نه، دیپلماسی فرهنگی: رنسانس ایرانی، فرهنگی و سیاسی و اقتصادی خواهد بود. میراث فرهنگی عمیق و غنی کشور را می‌توان برای قدرت نرم و دیپلماسی مورد استفاده قرار داد. ترویج هنر، موسیقی، ادبیات و گردشگری ایران می‌تواند به تقویت تبادلات فرهنگی و افزایش شهرت و نفوذ جهانی ایران کمک کند.
 
همه این استراتژی‌ها نیازمند برنامه‌ریزی بلندمدت، حکمرانی مؤثر و تلاش‌های هماهنگ در بخش‌های مختلف هستند. همان‌طور که اشاره شد، اینها را می‌توان اصلاح کرد و به آنها افزود، اما به‌عنوان اصول راهنما، ما این استراتژی‌ها را برای استقرار ایران نه تنها به‌عنوان یک نیروگاه اقتصادی، بلکه به‌عنوان چراغی به سوی جهان حیاتی می‌دانیم - گواهی درخشان بر سرشت سرکوب‌ناپذیر روح انسانی.